lovelife..

Ik vind het echt heel lastig, eigenlijk zou ik hem wel willen vragen hoe we nu verder gaan, wat we nu gaan doen en wat hij van mij vindt..
maar eigenlijk vind ik dat ook heel erg doodeng om te vragen en durf ik eigenlijk niet zo goed..

Bij mij thuis weet nu iedereen alles en dat is leuk, maar ook helemaal niet leuk, er is niets van mijzelf en iedereen heeft betere ideeën en zegt hoe het wel of niet moet. Het is mijn eigen schuld want ik kan er mijn mond moeilijk over houden. Ik voel me heel onzeker, wil graag bevestiging en hier gaat dan iedereen in mee. Eigenlijk zou dat voor mijn gevoel niet horen. Ik wil er zelf uitkomen hoe ik het wil doen en wat ik ervan vind.
Nu weten ze bij hem thuis ook dat ik bij hem kom en dit maakt het nog enger..

Ja, ik heb duidelijkheid nodig, maar hoe ik die ga krijgen is nog niet helemaal duidelijk..

Zucht...

kerst!?!!!!!!

Het is kerst.. vanochtend onderweg naar de kerk werden we zelfs verrast door een paar vlokken sneeuw.

Sneeuw, warmte, gezelligheid, eten, familie, kerk, zomaar wat woorden die in mijn hoofd schieten als ik denk aan het feest waarbij we de geboorte van onze middelaar gedenken.

Vanochtend echter, werd de realiteit weer eens heel duidelijk. Zomaar in het midden van die sneeuwbui zat in het park een persoon met een grote fles drank naast zich.

Het raakte me. Ik ga in mijn nieuwe outfit naar een overvolle kerk en zing vol vreugde lof aan onze heer. Ik ga naar huis met mijn familie en geniet van allerlei lekkers. Ik heb het goed. En deze man zit hier, alleen.. koud, geen huis, geen lekkers, geen warmte en.. geen familie. Alleen.

Echt alleen, door drank bewelmd, en ontzettend veel trauma's die niet verwerkt worden waardoor de hoop steeds groter wordt, er niet meer gerelativeerd kan worden en de berg die beklommen mag worden vanuit dat diepe dal steeds groter lijkt te worden.

Hoe snel gaan we niet voorbij aan deze situaties. Hoe vaak ga ik hier niet aan voorbij. Ik bid tot God en vraag of hij door mij wil laten schijnen, of hij mij wil laten zien waar ik nodig ben. Maar wat doe ik met het feit dat ik het zie, dat God mij het laat zien.. Hoe vaak loop ik door?!

Ik voelde me een beetje schijnheilig, ik zit hier God lof te zingen, maar aan de andere kant laat ik een kind van hem daar alleen zitten. Zo hoort het niet, het is geen intern geloof, maar het is een levenstijl, een manier van omgaan met de medemens. Wat moet ik doen?! Ik ben naar de kerk gegaan, en verder.. ach, wat maakt het uit..

Laten we omkijken naar onze medemens. Laatst werd ik gewezen op Micha 6:8 Dat de mens altijd weet wat recht doen inhoud. Als ik het weet, luister ik dan wel!?!

8 Er is jou, mens, gezegd wat goed is,
je weet wat de HEER van je wil:
niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten
en nederig de weg te gaan van je God.

Ik wens je een kerstfeest, met warmte, gezelligheid en familie, maar waarbij je ook mag stilstaan aan waarom Jezus naar deze wereld is gekomen. Voor jou, absoluut, maar ook voor die ander!

feest?!

Onderweg naar een feest?! Aan het aantal boodschappenkarren dat mensen dat mensen wegsjouwen zou je het wel denken. Kalkoen, broodjes, wijn, groenten.. En dan de enorme rijen in de speelgoedwinkels er wordt er heel veel feest gevierd.

Ik heb gisteren ook nog eventjes de laatste kadootjes ingeslagen, heb ook vanochtend in de file gestaan voor de winkel. Ik doe net zo mee aan de kerstdrukte. Maar toen ik net na een drukke morgen eventjes neerplofte bedacht ik me opeens.. Ik word helemaal niet vrolijk van alle kerstdrukte. Al die stress voor 2 dagen.

Maria kende ook flink wat stress zo voor haar bevalling. Helemaal op reis naar een andere plek. Ook al vertrouwde ze op God, ik denk toch dat ze het best zwaar heeft gehad. Zij was ook onderweg naar een feest. Al wist ze natuurlijk niet helemaal precies wanneer dat feest ging plaatsvinden.

Maria en ik, allebei onderweg naar een feest. Het feest wat God zelf door Maria in gang heeft gezet. Zonder de bevalling van Maria hadden wij morgen geen feest. Maria bracht haar kerstnacht door in een schuur, geen tafels vol lekkere etenswaren, geen knusse woonkamer maar een doodgewone stal met een kribbe en een stier. En toch denk ik dat zij de mooiste kerst heeft gehad van ons allemaal. Ze had Jezus in haar armen.

Dus al dat eten, al die kadootjes, het is leuk. Laten we niet vergeten wat veel grootser is dan leuk.. Hij die is gekomen voor jou en mij. Laat het zo zijn dat het daar deze kerst om mag blijven draaien!Hij is namelijk de basis en heeft geen houdbaarheidsdatum!

Marcus 12:29
"Jezus antwoordde: ‘Het voornaamste is: “Luister, Israël! De Heer, onze God, is de enige Heer;
heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand en met heel uw kracht.”
Het op een na belangrijkste is dit: “Heb uw naaste lief als uzelf.” Er zijn geen geboden belangrijker dan deze."

En vergeet de mensen om je heen ook niet, geniet met hen en wees dankbaar dat ze naast je staan. En voor de mensen die niet direct naast je staan omdat zij heel weinig mensen hebben die naast hen staan, sta naast hen! Heb uw naaste lief!

Een heel mooi kerstfeest!

geniet!!

Vanuit een warm huis, welke staat in een koude witte wereld realiseer ik me wederom hoe goed ik het heb.
Warmte.. in overvloed.

snow!!!!

Wauw! Het sneeuwt, en niet zo'n beetje. Wij zitten net in het "goede" deel van de sneeuwval. Goed is natuurlijk redelijk subjectief. Ik geniet met volle teugen. Laarzen aan, sneeuwballengevechten, lekkere einden lopen.. Aan de andere kant; al het verkeer staat vast en oude mensen zitten thuis achter de geraniums omdat wandelen een beetje extra wiebelig gaat.

Genieten is dus voor iedereen weer anders, maar omdat wij niet zo'n winter kennen waar alle maanden sneeuw valt geniet ik er maar eventjes flink van!

Warme chocomel, kaarsjes aan, kerstboompje en kerstmuziek.. ik vermaak me nog wel eventjes!

"Kunnen wij het maken? Nou en of!"

Muren bouwen.. als iemand nog een topbouwvakker zoekt.. nu gevonden!

Vooral gespecialiseerd in beschermingsmuren bouwen rondom harten. Geloof mij, binnen drie minuten staat de muur als een huis.

Positief gebracht maar eigenlijk helemaal niet zo positief.. Ik bouw muren, maar wel om mijn eigen hart. Dit heeft pijn, angst, eenzaamheid en verdriet tot gevolg. Kortom ik weet dat ik die muur niet moet bouwen, maar toch.
"Potentieel vriendje" komt dichterbij. Hij weet dat ik hem leuk vind en ik weet 99% zeker dat hij mij leuk vindt. En nu!? Hij geeft zichzelf stukje bij beetje en ik moet dat ook doen. Nee, ik wil dit ook doen. Hij is te leuk om te laten glippen. En als ik zo blijf doen dan glipt hij.. Maar ergens in mijn hoofd zit ook dat als hij te snel dichtbij komt, hij ook wegglipt.. pff. En zo ziet mijn hoofd er dan dus uit ~> een warboel!

Hij is echt leuk en heeft me nu alweer mee uit gevraagd, en ik?! Ik ben een schijtluis eerste klas.. blll..

Ik ga ervoor! Echt!

Wordt vervolgd!

O, ja en als je dus die bouwvakker zoekt, dan moet je mij niet hebben. Ik bouw muren die uiteindelijk niet zo stevig moeten blijven staan als een huis...

december..

En dan zijn we zo weer een weekje verder.. sint is inmiddels alweer onderweg naar spanje en de kerstboom is alweer uitgezocht..

Nog maar 4 dagen naar school en dan hebben we alweer vakantie! En dan gaan we alweer toe naar een nieuw jaar.. pfff ok we bekijken het maar eventjes per dag!

Ik ben wel benieuwd wat de laatste maand van dit jaar nog gaan brengen. Zou het met "potentieel vriendje" nog wat gaan worden? of niet? Onze vriendschap is wel in een stroomversnelling gekomen de afgelopen weken, sms'en, bellen en live..

Af en toe best heel eng, wat vindt hij er nu van!? vindt hij me een beetje leuk of blijft het hierbij?! Tja, kerst is het feest van liefde maar het schijnt dat dan de waarheid ook mag worden gezegd.. eerlijkheid! Gaan we voor die tijd al een stapje verder of niet? Ik vind het een heel raar idee. Als ik hem zie vind ik het heerlijk, mijn hart slaat echt een keertje sneller (of twee ;)) Ik zie zo voor me dat ik hem goedendag kus, 's morgens naast hem wakker wordt en later met onze kinderen door de stad lopen.. allemaal geen probleem maar die periode daarvoor. Nu. Die onzekerheid, vind je me nu wel leuk of toch gewoon leuk.. dat is nog niet echt mijn favoriete periode.

Gewoon maar per dag bekijken.. een stukje rust ervaren.. genieten van deze dagen met de kerstboom, kerstchocolade.. en veel liefde om mij heen. Genieten, dat wordt mij speerpunt ;)

toedeles..

"De zin van het leven is te zijn wie je werkelijk bent en niet te zijn zoals je hoopt dat de wereld je ziet.."

Hij is zo ontzettend leuk, maar hij doet ook zoveel met me.. Er gebeurt ook veel wat ik niet zo leuk vind. Hij maakt een heel groot stuk onzekerheid in mij los. Ik had gehoopt dat dat minder zou zijn maar helaas.. Nu is de vraag, hoe ga ik ermee om!? Ga ik er in mee of ga ik heel hard werken om mijzelf te zijn en te blijven. Zo ben ik immers, anders leert hij de verkeerde kennen en dat is jammer want ik ben leuk genoeg ;)

Het mag weer...

kerstsongs draaien, kaarsen aan, met een beker choco op de bank.. Genieten!

SAY!!

Just say...

http://www.youtube.com/watch?v=tX4jBL29aic&feature=PlayList&p=972F9E7EA548977A&playnext=1&playnext_from=PL&index=17

genieten..?!

Vanmiddag zat ik na een dagje school weer in de trein naar huis. Het was een grijze dag vandaag. Ik was bezig met plannen, ik deed een poging"potentieel vriendje" te sms'en. (maar ja wat sms je dan.. pff die twijfels.. )Op een gegeven moment scheen de zon in mijn ogen. Ik baalde want ik kon niets meer zien. Opeens raakte het me.. Ik houd helemaal niet van grijze dagen, ben altijd op zoek naar een beetje zon. Nu schijnt de zon en dan baal ik ervan. Ik houd me bezig met andere dingen en geniet er helemaal niet van. Ik heb mijn telefoon weggelegd en heerlijk onbezorgd een half uurtje genoten van de zon in mijn gezicht..

Gevolgen van drie keer in de week filosofie zijn wel dat ik over zulke situaties ook net weer wat verder denk..

Hoevaak is het niet zo dat ik niet geniet omdat ik te druk ben met denken en doen. Ik zie het gewoon over het hoofd. Ik heb stapels smsjes klaar liggen maar nog niet verstuurd omdat het elke keer gewoon vanzelf gaat.. Doordat ik zoveel tijd besteed aan denken, twijfelen, denken en twijfelen ga ik natuurlijk veel sneller voorbij aan de leuke dingen. Aan de mooie dingen. Aan het feit dankbaar te zijn dat ik mag genieten in vrijheid. Familie heb, werk heb, naar school kan. Hoe snel verzand ik niet in twijfels en moeite.

Hupsa meid, ogen open, kijk vooruit maar niet te ver.. Geniet van het moment!

de tijd gaat snel..

En dan zijn we zo weer een weekje verder. Er is veel gebeurd. Ik ben een aantal dagen weggeweest waarbij ik flink bezig kon met mijzelf. Het was heerlijk. Intensief maar heerlijk. Ik kon mijn eigen gedachten weer horen. Weer vertrouwen op mijn eigen gevoel omdat er niemand was die het me kon zeggen. Dat voelde zo goed. Ik ben bezig geweest met de schommelingen, hoe komt dit nu en wat wil ik ermee en bezig geweest met voelen. Gevoel. Wat voel ik en wat doe ik met gevoelens. Boosheid, verdriet, Liefde.. alles is voorbij geweest. Na die paar dagen was ik wel compleet leeg en heb ik nog even nodig gehad om weer te landen op aarde maar het was goed. Heel goed. Ik hoop dat ik de rust en het vertrouwen in mijzelf vast kan houden en er van kan genieten.

In de liefde..
Ik vind hem met de dag leuker worden. Ik ben gelukkig en nog gelukkiger als hij het zou zijn met wie ik leuke, moeilijke, spannende, mooie dingen kan delen. Hij is leuk, lief, zorgzaam, stoer, nuchter, heeft een sterke eigen mening, kan goed luisteren, gelooft, hij is gewoon... gewoon leuk!
Ik krijg steeds een beetje meer hoop dat hij mij misschien stiekem ook wel een beetje leuk vind.. afwachten en loslaten maar.... wie weet..

School..
gaat super! Tot nu toe alleen maar voldoendes.. hopen dat de overige tentamens ook een beetje meevallen.

Ja! het gaat goed! heerlijk!

toedels..

Soms kan ik ontzettend twijfelen. (zie de honderd blog's hieronder.. ;)

Heb jij dat ook wel eens, dat er als je bijvoorbeeld ergens mee zit of juist ergens heel blij mee bent, er zo een regel van een lied door je hoofd vliegt…


Ik dus wel........ Zoals bekend kan ik soms, hoe zeg je dat lichtelijk twijfelen aan alles wat ik doe of moet gaan doen. Is het wel verstandig, of niet. moet ik dit wel doen of niet. en dan ook nog, moet ik dit nu doen of later…. Pfff daar zou je toch moe van worden. Nu heb ik Iemand tegen wie ik alles kan zeggen, al mijn twijfels, gedachten, ja echt alles! En daar ben ik heel dankbaar voor.


Nu is het zo dat laatst een vriend mij vroeg; ja dat is leuk hoor, jij praat en dan.. zegt Hij dan ook wat terug, geeft Hij je advies, maakt Hij die keuzes dan voor je? Daar moest ik even over na denken, want ja hoe weet je het nou precies Ik lees de bijbel en bid dus elke dag, maar dan. Nu, ik houd een dagboek bij en daar staat dus heel veel in… Natuurlijk schrijf je een dagboek voor jezelf, maar toch wil ik jullie in wat punten laten meedelen; na aanleiding van die vraag van een vriend ben ik mijn dagboek eens gaan doorlezen. Ik schrijf eigenlijk een boek aan God, alles wat ik wil vertellen doe ik door middel van dat dagboek. Zo dwaal ik tijdens het bidden minder snel af. Ik had het eigenlijk nooit helemaal terug gelezen tot nu. En dan kom je erachter hoe bijzonder Gods wegen zijn. Hoe gebeden worden verhoord, en hoe je eigenlijk mag vertrouwen op Hem. bijv bij mijn werkkeuzes, verliefdheden , problemen, vrienden, echt ik kan een hoop terughalen als ik dat dagboek teruglees. dat is heel bemoedigend.

Nu is echt niet alles zo hoor, als voorbeeld toen de film ”the passion of the christ” uitkwam twijfelde ik enorm of ik wel of niet moest gaan, en natuurlijk na veel praten met God, na alle twijfels en vervolgens het gevoel, wat moet ik nou, en wat is goed? Vroeg mijn moeder mij of ik soms een bioscoopkaartje uit de lucht had willen zien vallen, en dat is het, dat zou heel tastbaar zijn, maar helaas ook onwerkelijk.


Je moet er naar mijn mening anders tegenaan kijken, het is niet zo zeer iets wat je ziet, maar ook iets wat je voelt en weet. bijvoorbeeld als je ergens heel erg mee zit en je slaat de bijbel open op precies de juiste plek of iets wat iemand zegt op precies het juiste moment of.....
zo’n regel die als je ergens mee zit of over nadenkt zo door je hoofd vliegt.. Denk niet te moeilijk, dat is niet nodig!!



“Wacht maar gewoon wat de tijd met je doet…” (nederlandse zanger)

pffff...

Ik ben een enorme zeurpiet, ik weet het... maar ik wil zo graag weten wat ik moet doen om je te laten merken dat ik je heel erg leuk vind..

sms ik wel, of niet!? Bel ik wel, of niet?!

Zo ontzettend lastig dat ik niet weet wat er in je hoofd zit. Als er in je hoofd zou zitten; dit wordt niet wat.. dan is het heel jammer maar dan weet ik dat. Als er in je hoofd zou zitten; misschien, dan zou ik echt een stapje harder lopen. Als er in je hoofd zou zitten, ik vind haar leuk, maar wat vind ze van mij... dan zou ik nog harder lopen..

Ik ga echt niet achter je aanlopen maar wil je ook wel laten weten dat ik je heel erg leuk vind..

Wat is de balans, wat is wijsheid!?!?!

pfffff... wat een liefdesgepraat weer... Ik wil het niet maar toch zit het zo in mijn hoofd en twijfel ik zo.. pfff..

Na aanleiding van de blog hieronder, deze kwam ik net weer tegen...

"De zin van het leven is te zijn wie je werkelijk bent,
en niet te zijn zoals je hoopt dat de wereld je ziet"

heheherfst..

Vanochtend heerlijk een eind gelopen in het bos. Hond mee en al mijn gedachten laten vervliegen. Rust, schoonheid en vrijheid. Wat een heerlijkheid dat ik hier zomaar van kan en mag genieten!

Ik ben weer flink bezig met mijzelf. Ik merk dat ik wat zenuwachtiger wordt nu potentieel vriendje af en toe om het hoekje komt kijken, mijn tentamens morgen gaan beginnen en ik volgende week een paar dagen weg ga met school. Voeg daarbij het kerkenwerk en mijn hoofd stroomt over. Vanacht ben ik om 0.15 nog met de hond gaan lopen. Even mijn hoofd leeg maken.

Ik zou zo graag willen dat ik soms een klein beetje anders was. Dat ik mijn gedachten kan laten vervliegen en later als het mij uitkomt weer kan oppakken, dat ik wat meer mijzelf kan zijn als er bijzondere mensen langskomen, dat ik niet altijd zo twijfel of ik wel leuk en goed genoeg ben, dat ik gemotiveert bijf om met school bezig te zijn, dat ik...

Ik zou zo graag de echte mij willen zijn.. of ben ik dit?! Gaat het om het accepteren van mijzelf...

Is het belangrijk dat al die dingen die ik graag zou willen, niet allemaal even reeel zijn? Is het zo dat ik doordat ik zo twijfel overal over na blijf denken.. Is het zo dat ik altijd een beetje zenuwachtig ben en soms dus ook gewoon domme dingen zeg als ik nieuwe mensen ontmoet of als ik een bijzonder iemand om me heen heb.

Is het zo dat ik gezond ben, liefde mag geven, en ook heel veel mag genieten?! Is het zo dat ik mijn P heb gehaald en dat dit zonder motivatie echt niet was gelukt?!

Is het niet zo dat ik eigenlijk blijf zoeken naar mijzelf, maar dat ik mijzelf al lang heb gevonden en daarmee aan de slag kan?! Tja..

Niet al mijn eigenschappen zijn even handig en leuk en moeten behouden blijven. Aan sommige mag ik best werken. Mijn gedachten zijn niet altijd even reeel, ik draaf soms geheel door, ik ben slecht in keuzes maken, kan soms moeilijk dingen/gebeurtenissen loslaten, ben kan af en toe om de meest kleine dingen een traantje laten, moet soms hard werken om positief te zijn, ben soms een ratelkonte eersteklas,

Maar als mensen de moeite nemen mij te leren kennen zien ze ook dat ik heel rustig en relaxed kan zijn. Dat ik humor heb, dat ik liefde kan geven, dat ik als ik iets beloof dat nakom, dat ik je niet zomaar in de steek laat, dat ik... dat ik ik ben...

En daar zullen ze het mee moeten doen, ik verander waar ik mee aan de slag wil.. omdat ik dat wil!!!

(vasthouden die gedachte meid ;))

zonneschijn en wolken..

Ook al was het vandaag niet de meest zonnige dag.. Voor mij was er zeker een lichtpunt. Wat zeg ik.. een lichtbundel.. Ik heb mijn P gehaald! echt helemaal geweldig!

De enige wolken die er een beetje voorbij dreven kwamen van een zeker heerschap... whaaah!! Is hij de hele tijd betrokken, nu vertel ik het hem laat hij niets horen..

Pff mannen, wat moet je ermee! Aardig, niet aardig, grappig, niet grappig, enthousiast, niet enthousiast, betrokken, niet betrokken, lachen, niet lachen, kijkt hij me nu langer in mijn ogen dan normaal... glinsteren zijn ogen altijd zo!?!!!!!!

pfffffffffff... maar goed, de zon breekt altijd door... dus die wolk verdwijnt ook wel weer! Ik heb mijn P!!!

helemaal over jou...

Nu maar weer eens een blog helemaal over jou..

Ja, jij..
Jij, die die mijn hoofd rood doet worden,
Jij, die als je me smst een lach op mijn gezicht doet verschijnen,
Jij, die wanneer je verteld wat je bezighoud alle aandacht van mij voor je hebt,
Jij, die serieus over belangrijke dingen nadenkt en praat,
Jij, die aan belangrijke dingen denkt,
Jij, die heel aantrekkelijk bent,
Jij, die mij laat vertellen over mijzelf,
Jij, waarbij ik me op mijn plek voel

Jij.. gewoon jij..

Jij, die echt niet zo snel en vaak terugsmst naar mij..
Jij, die mij onzeker maakt terwijl ik dat zo hard probeer niet te worden,
Jij, die onwijs nuchter bent,
Jij, die zeer waarschijnlijk niet doorheeft hoe veel je met me doet,
Jij waarvan ik dus echt niet weet of je me nu wel of niet leuk vind..
Jij, die nu nog steeds niet heeft gevraagd of we wat leuks gaan doen..
Jij.. ga je dat nog doen?!

Gaan jij en ik wat worden?! zou je me leuk, leuker,leukst vinden of vindt je me gewoon aardig..
Zijn jij en ik gewoon vrienden?!

Jij bent degene die het ook kan laten weten.. laat het me weten..


Jij.. en ik.. wij..??!!

Dag lieve medemens..

Dag lieve medemens
Neem je de tijd om gelukkig te zijn?
Je bent een wandelend wonder op aarde.
Je bent enig, uniek, onvervangbaar.
Weet je dat?
Waarom sta je niet verstomd?
Ben je niet verbaasd over jezelf?
En over al die anderen om je heen?
Vind je het zo gewoon, zo vanzelfsprekend,
dat je leeft, dat je leven mag?
Dat je de tijd krijgt om te zingen en te dansen,
om gelukkig te zijn?
Waarom dan je tijd verliezen
in een zinloze jacht naar geld en bezit?
Waarom je een massa zorgen maken
om de dingen van morgen en overmorgen?
Waarom ruzie maken, je vervelen,
je verdrinken en zinloos amusement
slapen als de zon schijnt?
Neem rustig je tijd om gelukkig te zijn.
Tijd is geen snelweg tussen wieg en graf,
maar ruimte om te parkeren in de zon...

oooowww...

Kriebels...

Ze blijven maar aanwezig.. slapeloze nachten, mijn werk komt maar niet af.. en de vragen... wat vindt je nu van mij?!

"some days"

Genieten van elke dag, de ene dag gaat dat vast wat makkelijker dan andere dagen..

http://www.youtube.com/watch?v=zT0yl-Zol6U

Echt een heerlijk nummer.. ik wordt er helemaal vrolijk van..

Vandaag een heftige dag gehad, een gesprek op mijn werk en binnen de gemeente waar ik werk, met zaken die me aan het hart liggen.. was best heftig. Toch merk ik dat ik daar steeds beter mee overweg kan. Ik maak me dan van te voren heel druk en op het moment dat het zover is, ben ik echt superrelaxed.. ik laat het over me heen komen, hoor het aan en vorm een mening. Heerlijk!!! Het is grappig om te merken dat ik onder andere door school steeds een beetje verder kom in wie ik ben en wil zijn.. Ik geniet daarvan, het geeft me een goed gevoel.

Ook bij potentieel vriendje merk ik dat ik er anders mee omga dan voorheen wel eens het geval was. Ik heb nog steeds mijn onzekerheden (zie vorige blog;)) maar kan het beter relativeren. En als ik bij hem ben, voel ik me helemaal niet uitermate zenuwachtig. Ik heb wel de behoefte om het met hem te hebben over dingen die me bezig houden. Dingen die ik belangrijk vind en ik ben benieuwd naar zijn dromen en idealen.. het is leuk en dat is het eigenlijk nog nooit geweest..

Tuurlijk maakt het feit dat ik niet weet wat hij voor mij voelt mij onzeker, maar tja.. ik weet niet.

Zou het dan toch zo zijn... wordt ik dan toch een grote meid?!

Nog even genieten van some days.. sommige dagen zijn gewoon heerlijk en andere iets minder.. vandaag is het een heerlijke dag.. mooi weer, lieve mensen, heerlijk gewerkt en een leuk leven! En gelukkig weet ik steeds meer van die some days te ontdekken!

Toedels..

lovelife..

had ik er maar één... ;)

Ik geniet van alles om me heen.. en doe nog steeds mijn best.. hij blijft wel heel erg leuk en lief..

Maar ja, hoe weet ik nu of hij mij ook echt heel leuk en lief vind.. hij vind me aardig, dat staat vast, maar meer.. tja..

Misschien is het wel te hoog gegrepen voor mij, dat schiet toch echt door mijn hoofd. Misschien ben ik wel niet de juiste voor hem. Het gekke is dat ik dat ik een soort rust ervaar.. ik ben nieuwsgierig naar hem, maar wel heel relaxed...

ach.. we zien wel..

toedels..

ps.. lekker vaag blogje vandaag.

Ik heb er een hekel aan, en niet zo'n klein beetje, maar een beetje heleboel.. Niemand wordt er vrolijker van, het duurt een tijdje voor je inziet of het iets oplost, en het doet inderdaad zo'n pijn. Het kan onzeker maken, iets stuk maken.. nee ruzie daar houd ik niet van..

Toch is het goed af en toe ruzie te maken, dat weet ik... Het kan de lucht klaren. Er is wel een maar....ga nooit weg zonder iets tegen elkaar te zeggen, elkaar te groeten en in het leukste geval een zoen te geven. Wat Toon Hermans zegt ben ik het helemaal mee eens, hoe het leven loopt weet maar Eén iemand.. wees dus zuinig met de mensen om je heen en ga nooit boos de deur uit!

De drie zeven

Socrates, de Griekse wijsgeer, liep eens door de straten van Athene.

Plotseling komt een man opgewonden naar hem toe. "Socrates! Ik moet je iets vertellen over je vriend die..."
"Ho eens even", onderbreekt Socrates hem. "Voordat je verder gaat. Heb je het verhaal dat je mij wilt vertellen gezeefd door de drie zeven?" "De drie zeven? Welke drie zeven", vraagt de man verbaasd. "Laten we het proberen", stelt Socrates voor.

"De eerste zeef is de zeef van de waarheid. Heb je onderzocht of het waar is wat je mij vertellen wilt?" "Nee, ik hoorde het vertellen en..."

"Ah juist!

Dan is het toch zeker wel door de tweede zeef gegaan? De zeef van het goede? Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen?"Aarzelend antwoordt de man: "Eeeh nee, dat niet. Integendeel..."

"Hm", zegt de wijsgeer.

"Laten we dan de derde zeef gebruiken. Is het noodzakelijk om mij te vertellen wat jou zo opwindt?" "Nee, niet direct noodzakelijk", antwoordde de man.

"Welnu", zegt Socrates glimlachend. "Als het verhaal dat je vertellen wilt, niet waar is, niet goed is en niet noodzakelijk is, vergeet het dan en belast mij er niet mee."

oef, stomp au..

Ik heb gelogen.. pff echt waar, en om het geloofwaardig te maken ook nog eens een paar keer.

Bij ons thuis werd veel gepraat over "potentieel vriendje." Ik vond dat lang niet altijd even leuk. Soms wist ik niet meer wat ik er zelf nu eigenlijk van vond.. Het was welliswaar mijn eigen schuld omdat "potentieel vriendje" toch te veel in gesprekken voorkwam zodat binnen no time iedereen het wist maar toch.. Soms is het mijns inziens gewoon goed om zelf dingen te ontdekken en te voelen wat er met mij gebeurd zonder de druk van nieuwsgierige leden van de familie.

En nu heb ik dus gelogen.

Mijn schoonzusje had al een paar keer gevraagd of ik er wat mee ging doen en ik had uiteindelijk besloten dat ik het vandaag ging vragen.. zoals al eerder geschreven.. Ik had als enigste voorwaarde dat "potentieel vriendje" alleen moest zijn want een blauwtje lopen met één iemand erbij zou al erg genoeg zijn. En nu was het moment daar... en "potentieel vriendje" was niet thuis.... ~> weg plan..

Maar dit was wel het moment om door te pakken. Ik heb dus gebeld en later verteld thuis dat ik via de telefoon aan "potentieel vriendje" had gevraagd wanneer we met elkaar wat gingen doen.. (volgens origineel plan) en dat "potentieel vriendje" heeft aangegeven dat hij dit niet echt zag zitten..

Ik heb dus gelogen..

Als resultaat, een ongeloofelijk schuldig gevoel, een rust dat iedereen nu denkt dat ik er niet mee doorga, een moeder die zegt dat het waarschijnlijk maar beter is, een vader die zegt dat hij altijd al eigenwijs was, een zus die zegt dat het misschien nog kans heeft en een broer die me gewoon een knuffel geeft en me welterusten zegt, dit alles resulteerd in een nog schuldiger gevoel omdat ik toch lichtelijk egoistisch ben. Ik wilde niet alle geluiden en voors en tegens weten van iedereen maar gewoon eens weten hoe ik dit zelf zou kunnen oplossen..

Ik heb dus gelogen en dat voelt dus aan de ene kant naar maar aan de andere kant vind ik me ook wel een stoer wiefie.. Ik heb iets gedaan wat ik belangrijk vond. Kijken wat ik zelf zou kunnen. En "potentieel vriendje" die blijft nog even potentieel.. ik ben benieuwd..(eerst even over dit toch wel oef, stomp au en ook nog lichtelijk teleurgesteld gevoel heenkomen omdat hij er niet was..)

Gewoonweg gelukkig...

Dankbaar voor wat ik allemaal om me heen heb, voor een leuke opleiding, voor de lieve mensen, gewoon dankbaar.

Vandaag ga ik een eerste stap zetten en ja ik ben zenuwachtig, maar anders. Ik vind het leuk als het positief beantwoord wordt natuurlijk maar zo niet.. ik heb een leuk leven en veel mooie dingen om me heen. Ik red het wel.

En dat inzicht maakt me gewoonweg gelukkig!

van muziek tot emancipatie...

Ik ben echt verzot op "oude"songs..

Roger whittaker, Simon and Garfunkel, Ella Fitzgerald, Ray Charles.. You tube is echt fantastisch.. per dag ontdek ik weer "nieuw" talent..

Ik vind het heerlijk om tijdens het schilderen van menig wandje Simon and Garfunkel te luisteren. Wil ik relaxen dan houden Ray en Ella me gezelschap. En ben ik lekker druk aan het werk zingt Roger graag een deuntje om de vrolijke stemming erin te houden.

Dit is alweer een soort van nostalgieblogje..

(Even voor de duidelijkheid, ik ben een zeer gelukkige meid in 2009, blij met de doorgevoerde emancipatie zodat ik nu nog met tig andere meiden een leuke opleiding kan doen)

Ik geniet gewoon van het vroeguh, waarin veel moeilijker ging, maar misschien juist daardoor ook wel veel makkelijker. Het hoorde er gewoon bij dat je trouwde, kinderen kreeg, het huishouden bestierde en lief was voor je man. Nu natuurlijk ook nog steeds, maar toch wordt er van de vrouw meer verwacht, en aan die verwachtingen wil ik ook voldoen. Ik zou heel graag straks trouwen met de man van mijn dromen.. (waarover ik trouwens nog steeds alleen maar droom) een leuk huisje met op den duur een stuk of wat stoere, lieve kids. En natuurlijk wil ik heel lief zijn voor mijn man. Maar voor ik daar ben.. pfff... er moet zoveel gebeuren. De mannen liggen niet meer voor het oprapen, alhoewel.. waarschijnlijk ben ik kieskeuriger geworden, wat dan ook weer te wijten zou zijn aan een weidere blik dan 50 jaar geleden. Ik zeg trein, auto, opleiding, banen.. zoveel veranderingen. Ik denk dat ik meer mensen ontmoet dan mijn oma toen. Maar ja, maakt het het makkelijker. Ik weet het niet. Je hoort nu van mensen die elkaar via een datingsite vinden, (tegenwoordig ook internet in de trein, dus voor de drukke mens onder ons..) en later blijken praktisch binnen 5 kilometer bij elkaar weg te wonen. Als we nu minder konden, zouden we elkaar dan eerder vinden?! tja..

En die opleiding met bijbehorende baan.. hoe belangrijk is dat. Ik weet dat ik me verder kan ontwikkelen en daar de mogelijkheden voor heb, waar ik dan dankbaar voor ben. Maar was het vroeger dan zoveel slechter. Ik denk het niet.. Vrouwen met een hoofdletter bestierden daadwerkelijk het huishouden, en was de buurvrouw in nood dan kon je die helpen zonder dat je eerst moest kijken wanneer je die week een dagje vrij was. En mijn oma was een zeer slimme vrouw, allebei trouwens, veel mensenkennis, bijbelkennis (ze dreunden zo de hele catechismus op)

Tja.. ik ben gelukkig, maar ik weet wel dat alle ontwikkelingen behalve heel veel positieve dingen ook veel negatieve hebben gebracht. De emancipatie is niet voor iedere vrouw goed geweest. Tuurlijk zijn we blij dat paps nu ook een luier verschoont en niet meer de man is die op zondag het vlees snijd, maar dat er in deze geëmancipeerde wereld nu kinderen als ze zich bezeren in het weekend vragen naar de oppas in plaats van hun ouders.. tja..

Deze blog is niet bedoeld als negatieve boodschap naar ouders die werken. Ik merk alleen steeds meer in mijn omgeving dat mensen het niet redden om alles maar goed te moeten doen. Ik denk dat het belangrijk is om ook te blijven denken aan jezelf en aan de verantwoordelijkheden die je hebt. Hoe je die invult is voor iedereen verschillend, iedereen vind immers andere dingen belangrijk. Maar het belangrijkste is respect en tijd voor elkaar..

De balans, dat is pas het echte zoeken.

Ik hoop hem ook later te kunnen vinden, en dan wel graag samen met een leuke droomkerel!

toedels..

whaaaaaaahhh

zo ontzettend onuitstaanbaar..

Er rommelt iemand met mijn gevoelens en.. aaaarggghhh..

Hij is heel leuk, aardig, lief, stoer, spontaan, rustig, nuchter maar ook heel onuitstaanbaar.. hij laat niets van zich horen.. hij zegt niets terug.. en dat is..

..zo ontzettend onuitstaanbaar..

Ken je Milo al!?

Jaaaa daar issie... Inspiratie.

Er is deze dagen zoveel op televisie te zien voor kinderen... te veel als je het mij vraagt. Wat laat je ze kijken. Na een paar dagen moedertje spelen voor een paar schattige, stoere, en leuke kids heb ik weer ongegeneerd kindertelevisie kunnen kijken. Toch maar gekozen voor de disneyfilms met Mickey Mouse en Cars.

Bij mijn prentenboeken verzameling, die ik overigens ook heerlijk weer eens kon doorkijken/lezen heb ik vorig jaar een dvd gekregen van Milo, de bidsprinkhaan. Maar ja, om nu alleen die dvd te gaan kijken... toch net een stap te ver..
Nu dus de kids op de bank gepland in afwachting van Milo.


Van de makers van de succesvolle Krummel-serie komt een nieuw avontuur over
het belang vanbidden. Als een grote storm Milo`s snackbar verwoest, is hij
radeloos. Hij zou God graag om raadvragen, maar hij weet niet hoe. Uiteindelijk
leert Milo bidden, en zo komt hij er achter dat God hem aldie tijd al hielp.
Ironisch genoeg leert hij dat alle middelen die hij gebruikt had om Gods
aandacht tetrekken juist die dingen zijn die hij nodig had om zijn snackbar
opnieuw op te bouwen. De tuin leerthem altijd te vertrouwen op God na het
bidden, en dat het antwoord van God zich in verschillendevormen kan aandienen.



Nu heb ik al wel een zwak voor Max lucado, maar ook deze film zet weer een helder punt neer, voor jong en oud..
Ik vraag me vaak af of ik wel "goed" bid. Ik vind het lastig, natuurlijk bid ik voor al het onrecht in de wereld, voor oorlogen, onderdrukking ed. Maar ik bid ook heel veel voor mijzelf. Of God mij wil helpen de juiste keuzes te maken, maar ook voor tentamens.. de welbekende liefdesperikelen ed. In deze film komt heel duidelijk naar voren dat je om alles mag bidden wat je bezig houdt. God is nooit te druk. Want hij houd van jou en wil er altijd voor je zijn. Maar dan het allermooiste wat een kind naast dit feit kan leren over bidden. Het gaat om loslaten. God geeft geen pasklare antwoorden (nu, ja vaak niet...) hij doet wat het beste is voor jou en mij, dit weten we nog niet altijd maar het is echt waar!

God zorgt voor je!

INSPIRATIELOOS!!!

O, ja de lovestoryupdate..

Hij blijkt ook nog eens heel lief te zijn..

Het zonnetje schijnt, bloemetjes bloeien, de verwarming mag weer aan, de blaadjes kleuren, de paddestoelen schieten de grond uit en het is koud..

het is herfst..

Nederland is toch wel heel erg mooi met z'n verschillende seizoenen. Ik geniet echt van elk seizoen. ieder stukje van het jaar heeft weer zijn eigen charme.

En sterkte voor jou als je toch eigenlijk heel veel moeite moet doen om te genieten, al die vallende blaadjes. Een beetje extra zon deze dagen doet dan wonderen!

toedels..

well hello sailor..

Well hello..

Ik geloof dat ik mijzelf weer een beetje terugvind..

En ook de sailor haal ik graag met een warm welkom binnen. Zal ik ervoor gaan.... of toch.. tja. nog maar eventjes afwachten ;)

Zing, vecht, huil, bid, lach en bewonder..

Het leven is mooi en wisselvallig.

Ik ook.

Ik vind mijzelf een mooi mens. Ik kan genieten, ben prachtig in elkaar geweven door God, en heb veel moois om mij heen.

Ik ben ook een wisselvallig mens. Ik vind mijzelf bijvoorbeeld zelf lang niet altijd mooi. Als de zon niet schijnt, moet ik harder werken om te genieten en ik kan heel onzeker zijn. Terwijl ik zo graag zeker wil zijn.. zie je ook weer iets wisselvalligs!

Ik wil mijzelf zijn, ik weet wie ik ben maar soms moet ik zo graven om mijzelf te vinden.. daar baal ik dan van. Aan de andere kant.. istie weer;) ben ik dankbaar voor mijzelf, gezond, lieve mensen om mij heen, kansen genoeg. Heerlijk.

Dus ik ben wisselvallig! so!?!?

Zing, vecht, huil, bid, lach en bewonder... ik doe het allemaal.. best mooi dus ;)

Ach, en die liefde.. die is er nog steeds.. ik geniet en ik ben onzeker en zie er naar uit om duidelijkheid te krijgen.. en dan natuurlijk het allerliefst posititief.. duimen maar.

En jij

Het mooie van verliefd zijn, zijn die kriebels in je buik en de dromen van een leven samen..
Hoe zou dat eruit zien, zouden we gelukkig zijne en wat zouden we allemaal met elkaar ondernemen!?
Maar ook al zegt iedereen dat het zo geweldig is om verliefd te zijn.. ik vind het ook allemaal knap verschrikkelijk.. Kijk; het allerbelangrijkst; je weet niet of hij jou leuk vind! en dan?! wat doe je dan, onderneem je van alles of niet? kijk je hem diep in de ogen of niet? En daarbij, dat kan je allemaal wel doen, maar dan nog.. je weet nog niets..

Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik of.. - het moet gaan vragen of - moet wachten tot ik wat van hem hoor..

tja, en die keuze heb ik nog niet gemaakt..

(maar stiekem hoop ik wel heel erg dat hij mij net zo leuk vind als ik hem..)

tijd nemen..

Na een goed gesprek, mezelf bij elkaar geraapt!

het ging heel goed, maar toch ook eigenlijk niet. Ik werk véééééél te véééél en daar word ik niet echt gelukkig van. Dat gaan we dus maar minderen. Ik wil meer tijd hebben voor leuke dingen en voor andere mensen ;) en daarom heb ik nu dus de keuzes gemaakt! knopen doorgehakt. Hupsakee! Ik ga plannen, en duidelijkheid en structuur aanbrengen. Schijnbaar heb ik dit wel nodig. Inplannen wat ik wil gaan doen en hoe en wanneer, en me daar aan houden. Ik ben heel flexibel en kan zo wisselen maar het is handig om iets te hebben om vast te houden!

En ik weet dat ik goed gedij, als ik wat meer structuur heb, zit ik lekkerder in mijn vel; rustiger, minder chaotisch en maak ik me ook minder druk!

En tijd is kostbaar, ik moet ermee doen wat ik wil en wat ik belangrijk vind! De tijd nemen! Het is er nu!

Aan de slag maar!

lief, liever, liefst..

pff..

Ik heb dus echt officieel de kriebels in mijn buik.. weet niet wat ik moet, wat ik wil en.. oooh...

bij eerdere.. (ik zoek nog een leuk woord..) had ik ook wel dat ik niet wist wat ik ermee moest, maar nu.. pff.. aan alles twijfel ik en als ik hem zie (waar ik overigens nog flink wat moeite voor moet doen) dan val ik ongeveer in katzwijm ;)

hij is gewoon leuk.. en omdat ik er wel ongeveer zat mee ben om er steeds thuis rood om te worden en ik dit gewoon zelf even wil laten bezinken ga ik schrijven.. heel veel schrijven...

bereid je voor, want hij komt vast veel terug....

kriebels, vlinders and more..

Vlinders in mijn buik

Elke ochtend wanneer ik op sta heb ik het gevoel,
vlinders, kriebels.
Elke keer als ik eraan denk heb ik het gevoel,
vlinders, kriebels,
Elke keer als ik je zie heb ik het gevoel,
vlinders, kriebels,

Elke keer als jij op staat heb je dan het gevoel?
vlinders kriebels?
Elke keer als je aan mij denkt, heb je dan het gevoel?
vlinders, kriebels?
Elke keer als je mij ziet, heb je dan het gevoel?
vlinders, kriebels?

Al die vlinders zorgen voor een heleboel kriebels in mijn buik, en bij jou?

keuzes...

Slepen met stapels boeken, uren in de collegezaal of achter de computer en allerlei informatie in me opnemen.. Ja hoor het jaar is weer begonnen. Ik ben nog niet helemaal opgeknapt maar toch weer begonnen aan school, nu maar eventjes doorpakken.. het is wel allemaal weer helemaal leuk en superinteressant, maar ook best pittig. Weer eventjes de juiste combinatie vinden tussen werk, school enne.. o,ja een priveleven...

Ik moet echt keuzes maken, wat wil ik en wat vind ik belangrijk..

1) liefde

2) school

3) werk

4) geld..

En deze keuze heb ik echt binnen 10, nee 5 sec gemaakt, maar ja dan de knopen. en maar nee durven zeggen.. pff daar heb ik nog even een paar dagen voor nodig.

kruikje, dekentje en warme melk met honing..

Ik was er ook één, één van die mensen die er absoluut niet bang voor was.. ach als je het krijgt, dan krijg je het en wat dan nog, het is maar..

En nu heb ik hem dan ~> de Mexicaanse griep heeft zijn intrede gedaan.

Hoofdpijn~> check

Spierpijn!> check

Verkouden, inclusief loopneus en hoesten ~> check

Buikpijn enz... ~> check

Koorts~> check

De mevrouw van dokter dacht het wel zeker te weten, maar helemaal niet erg hoor meid, je hebt de milde variant en je kunt hem dus maar beter nu krijgen... wel dat is dan weer positief!!!

En dan, ik mag niet meer naar school, blijft u nog maar lekker een paar daagjes uitzieken mevrouw, aldus het nieuwe griepprotocol.

Maar goed, nu dus maar verplicht nog een paar daagjes aan de fruitshakes, dropjes, paracetamolletjes en onder de dekens..

wauw, regen, zonneschijn en een boemeldeboem,

Weer terug na een heerlijke vakantie in Luxemburg met de nodige avonturen..

bonjour, hello, hoi, hola, guten tag...

En daar was ik weer.. na de nodige vakantieavonturen mag ik nu weer vertoefen in een heerlijk Nederland. Nog even een weekje vakantie en dan weer naar school...

Tot snel voor de update..

Toedels...

De armen van een vrouw

Soms zie ik iets doodgewoons en dat treft me dan..

Zo zag ik nu de armen van een vrouw, oude gerimpelde bovenarmen, onderarmen en handen. Ze hebben een heel leven gehad. Een leven dat niet altijd zo ging zoals ze zou willen.

Ze draagt geen mouwloze jurken meer, want dan zie je de hangende bovenarmen. De buurvrouw daarintegen doet dit wel. Haar bovenarmen hingen dan niet zo, al vond de vrouw dat het niet echt meer kon als je tegen de negentig liep. De buurvrouw had wat stevigere armen.

De vrouw heeft geen kinderen gekregen. Iets wat ze dolgraag had willen hebben. Dan hadden in haar armen een bundeltje kinderen mogen liggen, ze had ze in haar armen gehouden als ze verdriet hadden, ze had ze liefhebbend geknuffeld...

Waren haar armen dan wel steviger geweest en had ze dan wel een mouwloos jurkje gedragen?! Dan had ze zich misschien wel niet zo druk gemaakt om die oude, gerimpelde armen, maar dan had ze die armen om haar kinderen, kleinkinderen heengeslagen en geweten dat het niet gaat om hoe die armen eruit zien maar dat het gaat om de liefde die je ermee kan uitdragen..

misschien...

Licht in het duister..

Duisternis..

Ik was op bezoek en we kregen het over: de duivel, het kwaad, satan, duisternis.. hoe het ook wordt genoemd. Een serieus onderwerp.

Ik zie het kwaad toch meer in een persoonsvorm die ook macht heeft over mij. Het kwaad zit in de mensen en een duivel maakt daar gebruik van. Zo dacht/ denk ik. De andere persoon zag het meer als iets wat in de mensen zit en dat het gebruik van een duivel is om zonden op af te schuiven. Best lastig, in haar verklaring vond ik ook wel wat zitten. Want is het bij mij ook niet zo, ik neem de verantwoordelijkheid maar praat ondertussen ook over iets/iemand die mij het moeilijk maakt. Door hem/ het doe ik het ook.

En opeens had ik het! Wat maakt het uit??!

Het kwaad is iets waartegen ik moet strijden en of ik nu denk dat het iets is wat buiten mij is en aan mij trekt of iets wat in mijzelf is.. het maakt niet uit! God heeft mij verantwoordelijkheid en een eigen wil gegeven en daar moet ik naar behoren mee omgaan. Hetgeen wat wel belangrijk is, is... Het LICHT!! Zonder God blijft alles donker, want ik kan het niet alleen en bij het strijden tegen het kwaad heb ik hem nodig! Hij is gestorven voor mijn zonden.. Hij heeft het duister overwonnen! Amen!

"kiekjes plakken"

Call me oldfashion, but i like it..

Mijn vrije week volgende week wordt compleet geweid aan het foto's inplakken. Menigeen verklaard me voor gek; Je hebt ze toch op de computer..

Fotoboeken doorkijken, echt geweldig! Even met een kop thee om mijn vloerkleed om weer terug te denken aan die heerlijke vakanties..

Maar helaas plak ik niet vaak genoeg in, dientengevolge dat ik nu aan het inhalen ben van vorig jaar, en dat zijn nog flink wat kiekjes..

Het is niet alleen inplakken, maar ook uitzoeken, en dat is nog een leuke klus..

Dusss vanaf heden.. plak ik..

toedels..

liefde..

Soms heb ik van die buien, dan wil ik het zo graag eventjes voelen.. Liefde..


Ik heb geen relatie en dit is niet iets waar ik normaal gesproken erg mee zit. Ik vermaak me tot op heden zeer goed, heb een leuk leven en geniet van alle mooie dingen!


Maar als het dan op dat genieten aankomt dan begint er zo langzamerhand iets te kriebelen. Ik geniet alleen geweldig, maar met z'n tweeen lijkt me dit net even iets leuker! Niet om dan altijd maar overal over te praten, maar ook gewoon stilzwijgend genieten..


Dus daarom, als ik dus geniet.. mis ik soms een maatje, iemand die van mij houd, en het leven de moeite waard vind om ook met mij te delen.


Ja, ja, alles op zijn tijd, maar mag het dan voor nu alstublieft met een beetje vaart ;)

"rood is allang het rood niet meer.."

Ik ben echt geen voorstander van rood staan. Ik heb een gruwelijke hekel aan lenen, maar in deze tijd..

Uitverkoop.. ik scoor echt zoveel leuke, schattige, snoezige kledingstukken voor weinig! Ik ben nog geen merkenmens en draag alleen wat ik leuk vind. Maar dan nog, er is echt zoveel wat ik leuk vind..

een schattig tuniekje, legging eronder en voila..

Stoere spijkerbroeg € 50,- korting!! Die laat je dan toch niet hangen..

maar ja, die bankrekening geeft ook wel een seintje als het einde in zicht komt.. Helaas... Misschien moet ik me toch ook maar inschrijven voor de shopaholic's..
(overigens een weldaad voor je ogen, die film.. de gekste dingen aan kleding..)

Genoten van een heerlijk, mooi, fantastisch, zonnig Toscane (Italië) Vernazza
Siena

Siena

Pisa
Manarola