Het huwelijk..

We voeren er hele gesprekken over..

Is dat überhaupt al wel nodig na pas 5 maanden? Is het niet te vroeg? Gaan we dan niet veel te snel?
Ik vind het belangrijk. Ik houd van hem en hij ook van mij, maar dan.. gaan we samenwonen of dan toch trouwen..

Dat is iets waar hij het al prompt benauwd van krijgt, en ik moet zeggen dat mijn hart het er ook nog wel een beetje moeilijk mee heeft...
Ik vind zo half samenwonen zo niet leuk! Ik wil een bewuste keuze, voor elkaar. En dan daarna samenwonen.. wat mij dan weer heel leuk lijkt..

Dus..pfff.. en toch.. ik vind het belangrijk en ik denk dat ik hier mijn principe moet vasthouden. Dat gevoel heb ik.. en ik luister tot op heden nog steeds naar mijn gevoel.

Ik wil trouwen! met hem?! Nu? Nee! Later? Ja!
Ik wil niet samenwonen en die grenzen moet ik nu dan zelf bepalen..

thuis..?!!

Heerlijk genieten..

Wat een zegeningen.. een warm nest waar ik altijd naar terug kan en aan de andere kant ook een stukje eigen leven opbouwen.

Samen met iemand die me heel lief is. Die ook heel lief voor mij is. Die van me houd. En nu zijn de eerste dagen die we allebei ons eigen ding doende samen doorbrengen. Heel gek, maar ook heel goed.
We staan samen op, ontbijten even samen, werken allebei en vervolgens zijn we weer samen. Dit is dag één, dus erg veel kan ik er nog niet over zeggen.. maar.. heel stiekumpjes dan toch een klein beetje. Dit huiselijke vind dit musje niet zo erg. Genieten dat ik 's morgens wakker wordt naast hem, dat ik samen met hem aan het ontbijt zit. Dat we samen lol hebben, dat hij terwijl ik douche mijn broodje smeer en kopje thee zet.. wat een schat aan rijkdom!

En dan niet alleen maar mijn eigen huis meer, maar me ook steeds een beetje meer thuis voelen in zijn ouderlijk huis.. bij zijn supermoeder. Ook genieten.

Nu nog mijn plekje creeeren in zijn eigen huisje. Zou dat dan ooit ons huisje worden?! Zouden we daar samen heel gelukkig blijven en samen kunnen genieten.. Ik vertrouw erop, op Uw tijd! Laat ons maar zien wat Uw wegen zijn.. Houd ons vast

Dankbaar voor alle goeds wat ik ontvang, zomaar even mijn studeren ontbreken om dit gevoel op te schrijven..

Betekenis van Liefde..

LOVE..
Listen, luister naar de ander.
Offer yourself, geef jezelf over aan de ander.
Value en honor, waardeer en respecteer de ander.
Embrace, omarm de ander.

Trots en angst zijn de meest destructieve krachten die deze dagen in relaties te vinden zijn.

6 tips;

• Verlies de belangrijke dingen in het leven niet uit het oog. Praat met elkaar en plan momenten samen in.
• Verwaarloos het geloof dat je samen deelt niet. Geef God de leiding in het gezamelijke leven.
• Herinner hoe je relatie is begonnen. Haal herinneringen op aan die eerste tijd.
• Herinner wat je leuk vond aan je partner. Praat erover met elkaar.
• Herinner de mooie momenten die je samen hebt beleefd. Bekijk fotoboeken, of deel mooie momenten.
• Vergeet de lessen die je in het verleden hebt geleerd niet. Jezus zal er altijd voor je zijn. Door alle moeilijke momenten zal hij je heen loodsen.

Gary Smalley en Karen Kingsbury.

keuzes..

ze zijn er in mijn hele leven.. heeel veel!

En mijn hele leven heb ik nog geen keuzes gemaakt waar ik heel veel spijt van heb. Dit wil ik heel graag zo houden... en dus blijf ik nadenken.. Nadenken tot ik heel erg moe wordt! En ik ben moe!

Ik denk zoveel na, durf zo moeilijk gewoon te springen.. want dan..

Want wat gebeurd er als ik een verkeerde keus maak. Wat gebeurd er dan met mij? Wat is mijn angst..

Angst om zeer gedaan te worden.
Angst om niet geaccepteerd te worden.
Angst om een ander teleur te stellen.
Ook angst om dan God teleur te stellen. En wat als ik dan een verkeerde keus maak.. pfff
Ja, wat dan? Wat gebeurd er dan..

Dan is hij er voor mij! Dan mag ik terug komen! Het klinkt zo makkelijk.. is het ook zo makkelijk?
Is het niet te makkelijk? Ga ik er niet te makkelijk mee om?! Betrek ik God bij mijn leven? Is hij betrokken bij alle keuzes?
En zou mijn nadenken niet stukken minder hoeven zijn als ik het neerleg bij Hem, mag ik het niet neerleggen en leven in geloof in Hem?!

Hoezo nadenken... pff..

Mijn gebed mag altijd blijven.. God help mij met de keuzes die ik mag/moet maken. Help mij de juiste keuzes te maken. Help mij ook te vertrouwen! Op U, mijzelf en de ander! Leid mij op Uw wegen!

Vrijheid, deel II

Vrijheid is relatief.

Het was vier mei en er brak paniek uit tijdens dodenherdenking. Schrik, angst.

We leven, God dank, in een vrij land, maar hoe vrij zijn we?!
In welke wereld leven we? Waarom is een legermacht nodig, hoe kan het dat mensen hun macht kunnen misbruiken, willen misbruiken?! Waarom is er onrecht, waarom kunnen wij als mensen niet gewoon leven in en uit Liefde..

Natuurlijk heb ik antwoorden, natuurlijk weet ik dat het nooit anders zal zijn hier op aarde.

Natuurlijk.

natuurlijk weet ik dat het goed is dat er beroepen zijn die waken voor de veiligheid.

En toch.. angst is desastreus.

En toch zie ik dat die angst ook langzaam waakt. Waakt om toe te slaan op de harten die op een kiertje staan.

En dat zie ik dan vanavond op televisie, in de gezichten van de mensen, maar ook als ik gewoon in de woonkamer om mij heen kijk naar de mensen die me lief zijn.

En hetgeen me misschien nog wel het kwaadste maakt.. ik had het in de spiegel gezien als ik daarvoor had gestaan.

woorden en daden..

Het lijkt zo langzamerhand wel een gewoonte te worden.. en niet zo'n leuke :-S

Ruzie met mijn moeder..

Het was nooit zo, mijn moeder en ik hadden ongeveer 1 keer per jaar een aanvaring, nu 1 keer per.. week?!!

Ik weet dat bij mij de balans heus echt niet altijd yin-yang is, en dan kan ik haar twijfelachtigheid, haar niet zeggen wat ze wil/vindt en het onzekere echt niet zo goed hebben.

Ik merk dat ik er ook kriegelig van word als ze dan vindt dat ik het niet goed aanpak. Dus ik werk niet echt goed mee om de relatie goed te houden. Op een bepaalde manier vind ik dat mijn moeder er hoort te staan en haar zwakheid best mag tonen, maar dat zij wel de moeder is. Degene waar ik op wil en moet kunnen bouwen. Dit is natuurlijk een leuke kerngedachte, maar waarschijnlijk ook leuk irrationeel, immers mijn moeder is ook een mens..

Pfff, het is ook best wat al bijna 24 jaar thuis, dat is op een gegeven moment denk ik ook goed geweest.. Maar ja, elke keuze heeft een consequentie.. studeren had voor mij de consequentie dat ik nog een aantal jaren thuis zou blijven wonen. Dit heeft aan de andere kant weer de consequentie dat ik me moet aanpassen en iets meer moet slikken en dit moeilijk kan verwachten van mijn moeder.

Geduld, liefde, inzicht en wijsheid dan nog maar wat meer ontwikkelen.. ;)

Vrijheid???!!

Vrijheid is zo relatief.
We leven in een vrij land, maar hoe vrij zijn onze gedachten nog?! Hoe vrij is ons hart nog?!

God, wees bij Nederland! We hebben U nodig!

Van de weg van de minste weerstand is alleen het begin geasfalteerd...

Inspiratie?

Al 20 keer begonnen..

• opruimen,
• pinksteren,
• liefde,
• reizen,
• school,
• stage,
• Werk..

Dus ook heus wel 20 onderwerpen om over te bloggen maar toch blijft de inspiratie nog ver weg.

Dit is op wel meer vakken zo, ik vind het altijd heerlijk om in huis creatief bezig te zijn. Beetje schuiven, wat naaiopdrachtjes geven, andere kussens, ander dekbedovertrek, wat anders op de muur.. Nu duurt het ook heel lang voor de inspiratie komt.. pfff..

Plan de campagne: Morgen maar eens een stuk of wat woonwinkels af om lekker te struinen en wat leuke ideen op te doen. Ik wil namelijk vriendjelief zijn huis eventjes wat opruimen en stylen nu hij weg is en bijna terug komt, joepie! Voor de pinksteren, een geweldig mooie gebeurtenis. En daarnaast natuurlijk nog zorgen dat ik alles geregeld krijg voor mijn stage volgend jaar. Dus even hard blokken op de tentamens van school. Daar heb ik nu wel de tijd voor want qua werk ben ik helaas even uit de running. Even pas op de plaats. Dus heb ik nu ruim de tijd om te gaan nadenken waar ik overal na toe wil reizen.. verre landen, mooi nederland.. romantisch, cultuur, natuur?!

pfff.. je zult toch maar geen inspiratie hebben en wel een vol hoofd..