Het lijkt zo langzamerhand wel een gewoonte te worden.. en niet zo'n leuke :-S
Ruzie met mijn moeder..
Het was nooit zo, mijn moeder en ik hadden ongeveer 1 keer per jaar een aanvaring, nu 1 keer per.. week?!!
Ik weet dat bij mij de balans heus echt niet altijd yin-yang is, en dan kan ik haar twijfelachtigheid, haar niet zeggen wat ze wil/vindt en het onzekere echt niet zo goed hebben.
Ik merk dat ik er ook kriegelig van word als ze dan vindt dat ik het niet goed aanpak. Dus ik werk niet echt goed mee om de relatie goed te houden. Op een bepaalde manier vind ik dat mijn moeder er hoort te staan en haar zwakheid best mag tonen, maar dat zij wel de moeder is. Degene waar ik op wil en moet kunnen bouwen. Dit is natuurlijk een leuke kerngedachte, maar waarschijnlijk ook leuk irrationeel, immers mijn moeder is ook een mens..
Pfff, het is ook best wat al bijna 24 jaar thuis, dat is op een gegeven moment denk ik ook goed geweest.. Maar ja, elke keuze heeft een consequentie.. studeren had voor mij de consequentie dat ik nog een aantal jaren thuis zou blijven wonen. Dit heeft aan de andere kant weer de consequentie dat ik me moet aanpassen en iets meer moet slikken en dit moeilijk kan verwachten van mijn moeder.
Geduld, liefde, inzicht en wijsheid dan nog maar wat meer ontwikkelen.. ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten