Vrijheid is relatief.
Het was vier mei en er brak paniek uit tijdens dodenherdenking. Schrik, angst.
We leven, God dank, in een vrij land, maar hoe vrij zijn we?!
In welke wereld leven we? Waarom is een legermacht nodig, hoe kan het dat mensen hun macht kunnen misbruiken, willen misbruiken?! Waarom is er onrecht, waarom kunnen wij als mensen niet gewoon leven in en uit Liefde..
In welke wereld leven we? Waarom is een legermacht nodig, hoe kan het dat mensen hun macht kunnen misbruiken, willen misbruiken?! Waarom is er onrecht, waarom kunnen wij als mensen niet gewoon leven in en uit Liefde..
Natuurlijk heb ik antwoorden, natuurlijk weet ik dat het nooit anders zal zijn hier op aarde.
Natuurlijk.
natuurlijk weet ik dat het goed is dat er beroepen zijn die waken voor de veiligheid.
En toch.. angst is desastreus.
En toch zie ik dat die angst ook langzaam waakt. Waakt om toe te slaan op de harten die op een kiertje staan.
En dat zie ik dan vanavond op televisie, in de gezichten van de mensen, maar ook als ik gewoon in de woonkamer om mij heen kijk naar de mensen die me lief zijn.
En hetgeen me misschien nog wel het kwaadste maakt.. ik had het in de spiegel gezien als ik daarvoor had gestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten