Stel je voor:
Je bent een meisje van een jaar of twintig, hebt sinds een paar maanden een leuke man ontmoet met wie je je over een paar jaar wel aan de keukentafel ziet zitten. Je doet een studie, woont nog thuis en hebt een bijbaantje bij de supermarkt.
Dan krijg je een droom. Je krijgt een kind, en niet zomaar een kind.. Het kind.
Dat wat je toch als vrij onwaarschijnlijk had geacht, aangezien je nog nooit het bed hebt gedeeld met een man.
En die man, die ook wel met jou op de bank wil zitten in jullie eigen huis over een tijdje, hoort dan.. Jos, ik ben zwanger... dusss..
Maar ook hij krijgt een droom waarin duidelijk wordt dat het goed is.
Dan moeten er zaken geregeld worden, gaan we trouwen? Waar gaan we wonen? Twee studenten, pa en ma schieten wat bij, helpen jullie voor de eerste spulletjes in jullie kleine flatje zes hoog achter en daar wordt dan op een koude lenteochtend de zoon geboren.
En dan nadat de verloskundige naar huis is gaat de bel, nog voor je ouders het weten staan er opeens twee mannen in de kamer. De mannen die je de dagen daarvoor toch angstvallig meed omdat ze toch wat spannend waren. Niet altijd even nuchter, grof uiterlijk. En zij aanbidden je kind..
Niet iedereen wist van dit bijzondere kind, dus voor velen in de omgeving zullen jullie Jos en Marie zijn vanuit t dorp hier vlakbij. Jullie eigen vrienden en familie zien jullie eerst bijna niet, t is natuurlijk niet niks; zwanger worden voor het huwelijk.
De studie wordt afgebroken en een rol als moeder begint.
Hoe zou Jezus in deze tijd ter wereld zijn gekomen?! Heb ik de ruimte om Hem welkom te heten, wanneer kniel ik nog vol aanbidding en ontzag voor Hem neer?
Hoe zou ik de geboorte van de Morgenster hebben gezien? Had ik hem gezien?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten