Langs de radio, en toch die cd nog even aan. Kerstmuziek is momenteel in ons huis, naast de brandende ster en de adventskaars, (die overigens nog steeds niet zo snel brandt als de dagen gaan) het enige wat mij doet toeleven naar kerst. Voor mijn doen een sobere kerstsfeer in huis. En toch, misschien ben ik nog wel nooit zo met gevoel naar kerst als feest van het licht, toegegroeid. Verdriet over de moeite die ik moet doen om het kerstfeest te beleven. Bidden mocht nog wel iets meer; ook dat is momenteel niet mijn sterkste kant.
Nee, dit kerstfeest is anders dan alle anderen. Bij dit kerstfeest voel ik naast intense vreugde en dankbaarheid ook een intense pijn, verdriet om wat is geweest. En juist dit verdriet doet mij ook nadenken, want hoe zwaar zou de geboorte van Gods Licht zijn geweest voor Hem. Terwijl wij dankbaar zijn/ waren voor de geboorte van Jezus, Hij die kwam speciaal voor jou én mij,vraag ik me af: zouden er ook tranen zijn geweest in de hemel? God wist wat Zijn Zoon ging doen voor deze wereld. Hij schreef ook het boek van Zijn Zoon, Hij wist welke offers en pijnen Hij moest doorstaan.
Terwijl wij hier ons leven leefden kwam Jezus naar de aarde voor onze zonden. Kwam hij als God, in mens. Dat deed Hij speciaal voor mij! Bij de geboorte van Jezus; huilde Hij? Was Hij trots? Of was Hij gelukkig? Gelukkig omdat onze Verlosser van zonden was gekomen en wij als mensen weer naar God zouden kunnen?
Wat een intense gevoelens moeten er Zijn geweest vanuit mijn menselijk oogpunt. De geboorte van Zijn Zoon, een leven voor zich, waarvan Hij wist dat het niet makkelijk ging worden. Waarvan Hij wist dat Hij het offer was voor al onze zonden! Wat een liefde!
Ere zij God in de Hoge en vrede op aarde!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten