Héérlijk is het; thuis te wonen. Er wordt gekookt, bij liefdesverdriet is er altijd wel een schouder, bij liefdesgeluk een luisterend oor, vrij gebruik van douche, toilet en keuken, nooit alleen, altijd gezelligheid.
Niet altijd zo heerlijk is het; thuis te wonen. vrijwel nooit zelf beslissen wat je eet, bij liefdesverdriet of geluk altijd mensen die vragen hoe het gaat terwijl ik het soms ook wel heerlijk vind me even op te sluiten. ruzies onderling, nooit alleen.
Vandaag zit ik er wel een beetje doorheen. Ik ben nooit alleen, maar toch ook wel. Aan de ene kant pas ik me aan aan het thuisfront en aan de andere kant wil ik dolgraag zelf keuzes maken en daar dan voor gaan. Mijn broertje heeft een vriendin en hij staat "nooit" alleen in beslissingen. Wanneer hij een keer zegt; ik ga niet mee, dan is er iemand bij hem thuis. als hij op kamers gaat is er een vriendin. Als mijn zusje op kamers gaat dan is dat heel normaal. Als ik op kamers ga dan ben ik de oudste..
gewoon even een baaldag omdat ik niet precies weet wat mijn plek hier nu is.. wie ben ik als zus, dochter, kind, volwassene, gezinslid en als mij.. lastig en waterverwekkend maar goed om er eens over na te denken toch?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten